رضا قريشى نژاد به خانه ام سری بزن، بهار را بهانه کن دوباره خلوت مرا، بیا پر از ترانه کن مرور کن مرا، ببین چقدر با تو شاعرم دل بهانه گیر را، بمان و بی بهانه کن تمام واژه های … Continue reading →

اهل آرامش که شدی، آرام آرام درک می کنی، که ساکنین این وادی، همه عاشق به هم و اهل همدلی اند. اهل آرامش که شدی، از گذشته به آرامی عبور می کنی، و روح و روانت را با ناملایمات قدیمی … Continue reading →